(1823) Page(s) Vol. I, p. 49.
Varietates R. Gallicae maxima observandae, a cell Thoryo enumeratae:....
αα) atropurpurea velutina. Nouv. Duham. VII. 41. v. 5. R. sanguinea Röss. ic. no. 28. R. nigra. R. plutonis Miss Lawr. t. 39. cum pluribus subvarietatibus. e. gr. Velours-pourpre, la belle Violette foncée, la Violette prolifère, la Noire couronnée, la Superbe en brun, le Pourpre charmant. Vid. etiam Andr. Ros. f. 34. R. centifoliae varr. subnigrae.
(1823) Page(s) vol. I, p.55.
Varietates R. Indicae in eo scilicet sensu, quo cell. Thory (ap. Red. in Ros. T. II. p. 37. R. Indicam definit, nem pe unitam cum R. Sinica, Chinensi, lonfifolia, etc. )
κ) dichotoma: pedunculi dichotomy. Vulgo: R. Animating, Bengale animée, Bengale dichotome. An hujus loci R. ind. Purpurea Andr. Ros. Fasc. 29. Anglis vulgo: Blue Rose?
(1823) Page(s) Vol. I, p. 97.
ROSA indica turbinata....
.... Hujus subvarietas est R. indica dichotoma , quam v. in Red. Ros. T. III. p. 63. c. ic. alia in Andr. Ros. fasc. 39. sub noe. R. indicae incurvae, scilicet petalis in modum Anemones incurvis, s. concavis.
[Trattinnick equates R. indica dichotoma = Bengal Animating with Bengal Bichon]
(1823) Page(s) Vol. II, p. 106.
ROSA Laurentiae subinermis.
Distinguitür caule altiori 6—9 pollicari , vel penitus inermi vel aculeolis rarissimis raunito, glabro, nec hispido-glanduloso, pedunculis, calycibusque glabris, serraturis foliolorum regularibus , floribus polypetalis, expansis. T.
Semper floret ut R. indica; sed petala integerrima, obovata. Florea diametro pollicem excedunt. Hortulanis quibusdam Bengale pompon, h. e. R. indica pomponia vecatur.
Icon apud Redout. Ros. T. I. ad pag. 115 et Andr. Ros. fasc. 38. fig. 2. Hanc clariss. Waitz in litt. ut speciem propriam, sequente phrasi distinguit: „R. tubo calycis (urceolo) ovato pedunculoque glabriusculo ; segmentis appendiculatis patentibus ; foliolis ovatis, argute serratis; stipulis dentatis; petalis oblongis, acutis , calyce brevioribus; stylis i5— 20 hirsutis."
(1823) Page(s) Vol. I, p. 55.
Varietates R. Indicae in eo scilicet sensu, quo cell. Thory (ap. Red. in Ros. T. II. p. 37. R. Indicam definit, nem pe unitam cum R. Sinica, Chinensi, lonfifolia, etc. )
κ) dichotoma: pedunculi dichotomi. Vulgo: R. Animating, Bengale animée, Bengale dichotome. An hujus loci R. ind purpurea, Andr. Ros. fasc. 29. Anglis vulgo: Blue Rose?
(1823) Page(s) Vol. I, p. 62.
ROSA austriaca multiplex.
Distinguitur foliolis quibusdam maximis, oblongis, subcoriaceis , floribus fastigiatis , parvis , plenis , expansis centro pannosis , saturate roseis ; segments calycis maxime glandulosis, pinnatifidis , expansis, nec reflexis, corolla longioribus. T.
Icon apud Andreusium in Ros. fasc. 2. sub nomine R. parviflorae provincialis. Anglis ad testimonium auctoris mox nominati hace The Kingston seu Blandford Rosa vocatur. Sub hoc nomine cell. Thory apud Redout. Ros. T. I. p. 77. intelligit R. centifoliam ε minorem ; quae nobis R. humilis Meldensis, et a praesenti penitus diversa est. Aliam varietatem, praesenti affinem habet cell. Redoutée in Ros. T. III. ad pag. 77. sub nomine R. Gallicae Agathae incarnatae , sepalis subfoliaceis distinguendam.
(1823) Page(s) Vol. I, p. 48.
Varietates R. Gallicae maxima observandae, a cell Thoryo enumeratae:....
ϑ) mirabilis. R. superbissima Rössig. Ic. no. 45. R. provincialis multiplex. Andr. Ros. fasc. 3. (R. pumila provincialis. v. singul. distinctam., T.)
(1823) Page(s) vol 2 page 178.
Rosacearum monographia, Volume 2 page 178 (1823)
By Leopold Trattinnick
ROSA coruscans. Waitz.
R. tubo calycis (urceolo) globoso, pedunculoque glabriusculü, segmentis subappendiculatis, petiolis pubescentibus, foliolis ellipticis, glabris, grosse serratis, lucidis; ramulis aculeatissimis; caule ramisque setigeris; armis ¡naequalibus, rectis, confertissimis; fructu pyriformi calyce coronato. Waitz.
Rosa coruscans. Waitz in litt. et Link Enum. hort. berol. ed. 2. II. 57
Frutex 3-4 pedalis, surculis rectis, validis. Aculei inaequales, recti, confertissimi, rufescentes. Stipulae latae, grosse serratae. Petioli villosi, ramulorum florentium inermes, surculorum aculeati. Folia inodora 4-juga, foliolis ellipticis, simpliciter serratis, nitidis, glabris, nervo intermedio subtus pubescente. Pedunculi glabriusculi, vel vispidi, demum apice incrassati, coccinci. Urceolus globosus, glaber vel hispidus, segmentis calycinis subappendiculatis, dorso setosis. Flores magui, saturate rosei. Fructus magnus, pyriformis, coccineus, calyce coronatus. Waitz.
Patria ignota, Waitz putat Caucasiam. Affinis 15. Redouteae, nitidae et sim.
(1823) Page(s) Vol. I, p. 28.
ROSA Damascena corymbosa.
Distinguitur aculeis caulinis sparsis longis subuncinatis, floribus paniculatis, magnis, plenis, expansis,
centro pannosis pallidissime roseis, in circumferentia fere albis, pedicellis, urceolis segmentisque
hispido - glandulosis. T.
Icon ар. Andr. in Ros. fasc. 11. sub nomine R. bella donna. Eodem fascic. tab. prox. subsequente delineata est subvarietas, omnibus partibus duplo minor. Prostat etiam alia foliolis variegatis.
[Trattinick places this rose as a synonym of Andrews's 'Bella Donna', which is however the alba 'Maiden's Blush']
(1823) Page(s) Vol. I p. 63.
ROSA austriaca dianthiflora.
Distinguitur aculeis ramulorum floriferorum gracilibus (tamen longis, tandem setaceis, versus extremum copia increscentibus, stipulis perangustis, glanduloso-ciliatis; foliolis majusculis (tamen R. centifolia caryophyllaea duplo minoribus) ovatis, utrinque acutis, discoloribus subtus villosis, tenuius serratis ; pedunculis urceolisque ellipticis
glanduloso - hispidis ; segmentis calycinis corolla majoribus, flexuosis, pinnatifidis, glanduloso-ciliatis; floribus plenissimis, expansis, roseis, centro flavescentibus, odore Dianthi caryophylli , petalis parvis, crispis, pannosis, plerisque apice unguiculatis. T.
Ex Hollandia translata in Angliam. A R. centifolia caryophyllea maxime diversa , et ex omnibus hujus seriei speciebus
nulli tantopere affinis, quam R. Austriacae. Icon apud Andreusium in Rosarum fascic. 29no sub noe. R. Dianthiflorae.
|
